Shinkendo

Shin - oznacza umysł, ducha i serce

Ken - oznacza miecz, katanę

Do - oznacza drogę, ścieżkę życia

Shinken - ta fraza oznacza miecz, którym uczymy się walczyć na zajęciach - shinken, może oznaczać także poważne podejście, do walki, treningu , czy życia.

Shinkendo to japońska sztuka walki mieczem – kataną. Jest to sztuka walki samurajów. Powstała ona za sprawą Kaiso Toshishiro Obaty, który połączył: Toyama-Ryu, Battojutsu, współczesne Battodo, Iaido, dawne Kenjutsu i inne systemy, wraz ze swoim doświadczeniem shitoki, czyli osoby testującej katany. Człowiek ten spędził prawie całe swoje życie na macie trenując wiele innych sztuk walki, zarówno współczesnych, jak i bardzo starych. Mimo, iż Shinkendo nie jest zaliczane do koryū, czyli starych systemów walki, stosowane w tej sztuce walki techniki odpowiadają realiom dawnych japońskich pól bitew. Wiele technik w suburi (cięcia) i w formach tachiuchi (walki z partnerem), są dostosowane do pokonania przeciwnika wyposażonego w yoroi - zbroję samurajów. Dzięki temu możemy dogłębniej poznać wielkie dziedzictwo Japonii, jakim jest sztuka wojenna samurajów. Shinkendo, jako jedna z nielicznych obecnych w Polsce sztuk walki, oferuje tak szeroki zakres ćwiczeń, w jakich brali udział samurajowie. Składa się ona bowiem z pięciu filarów - goho gorin gogyo:

Suburi - Cięcia

Tanrengata - Formy kata czyli sekwencje cięć, bez udziału partnera

Tachiuchi - Techniki wykonywane z partnerem, sparringi

Tameshigiri - Cięcia mat słomianych ostrym mieczem - shinken

Battoho - Techniki błyskawicznego dobywania miecza i ataku

Nasze zajęcia nie ograniczają się jedynie do form kata i nie polegają jedynie na sparringach. Poprzez trening Shinkendo rozwijamy koordynację, zwinność, szybkość, siłę, umiejętność kontroli dystansu, balansu, precyzję, a co najważniejsze - uczymy posługiwania się bokkenem, a po odpowiednim czasie kataną. Jednak posługiwanie się i walka kataną (shinken) to bardzo trudna sztuka. Była to niegdyś domena samurajów, toteż na zajęciach jesteśmy świadomi, iż techniki, które poznajemy, służyły japońskim żołnierzom do przetrwania na polu bitwy. Na zajęciach panuje odpowiednia dyscyplina i wzajemny szacunek. Shinkendo to również głęboka filozofia, która poprzez dogłębniejsze poznanie, potrafi uczynić nasz trening bardziej efektywnym, umiejętności doskonalszymi, a nasze życie bardziej zharmonizowanym. W Shinkendo używamy miecza nie tylko do poznawania wielkiego dziedzictwa, jakim jest sztuka wojenna samurajów. Staramy się go używać również do ulepszania samych siebie i innych. Nasz miecz ma służyć do odcięcia naszego własnego ego.

O założycielu

Kaiso Toshishiro Obata wywodzący się z rodziny samurajów, klanu Heike urodził się w prefekturze Gunma w Japonii w 1948 r. Jest potomkiem Obata Toramori, który służył jako generał i jeden z 24 sławnych strategów w rodzinie Takeda w wojnie domowej, mającej miejsce ery Sangoku. Toramori został panem na zamku Kaizu Jo w prowincji Shin Shu.

W wieku 18 lat Toshihiro Obata został przyjęty jako uchi deshi w siedzibie głównej Yoshinkan Aikido w Tokio, gdzie mieszkał i uczył się u samego senseia Gozo Shiody. Przez 7 lat Kaiso Obata pracował jako instruktor w Yoshinkan Aikido na uniwersytetach, w Policji Miejskiej oraz Armii.

Z myślą o rozwinięciu swoich umiejętności walki japońskim mieczem, zdobytych dotychczas na treningach Yoshinkan Aikido, Kaiso Toshihiro Obata rozpoczął naukę innych systemów sztuk walki. Do najważniejszych należały: szermierka Yagyu Ryu pod okiem soke Yagyu Nobuharu oraz Zen z członkami Shiyukai. Jednakże, będąc uchi deshi, Kaiso Obata nie był w stanie kontynuować innych sztuk walki w pełni, dlatego w 1973 roku opuścił szkołę Yoshinkan.

Po rozstaniu z Yoshinkanem, Kaiso Obata przyłączył się do Tokyo Wakakoma - elitarnej grupy sztuk walki, której członkowie pracowali jako choreografowie scen walki, aktorzy oraz jako kaskaderzy dla japońskiej telewizji i filmów. Dzięki doświadczeniu i koneksjom zdobytym w Tokyo Wakakoma, Kaiso Obata mógł dogłębnie studiować zarówno klasyczne sztuki walki mieczem, jak i inne Budo (japońskie sztuki wojny), rozwijając tym samym swoje zdolności aktorskie i koordynatorskie. Obata został nazwany Bushido Shinan Tate Dojo (wchodzące w skład Wakakoma Tokyo) i nauczał: Bajutsu (łucznictwa na koniu), Yoroi (sztuki noszenia tradycyjnego stroju i broni), Yarijutsu (walki włócznią) oraz Naginata (walki japońską halabardą).

W 1980 przyjechał do Stanów Zjednoczonych, żeby dalej rozwijać się jako aktor i choreograf scen kaskaderskich. Po 10 latach spędzonych w USA Toyama i Federacji Nakamura Ryu Battodo jako Soke (główny instruktor), Kaiso Obata włożył swoje starania w utworzenie fundamentów Shinkendo – systemu opartego na jego wielkim doświadczeniu, wiedzy oraz badaniach historycznych.

Życiowe poświęcenie dla japońskiego Budo, uczyniło Kaiso Obatę niedoścignionym autorytetem w praktykowaniu technik, historii i filozofii Samurajów. Kaiso Obata, często przebywa poza Hombu Dojo (siedziba gówna) w Los Angeles, aby dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem na seminariach organizowanych w różnych częściach świata. Wiedza którą przekazał swoim uczniom i instruktorom pozwoliła organizacji rosnąć w siłę. Obecnie istnieje ponad 60 filii nauczających Shinkendo i Aikibuken.